Jouw aangepaste karakter(s) er mooi uitzien en de hele wereld zou er dezelfde schoonheid in moeten zien als jij. Dit kan veel moeilijker worden gemaakt dan nodig is als je niet weet hoe je goede foto's van ze moet maken. Terwijl ik dat ben, in geen geval, een professional, wat ik KAN doen is je enkele beginnerstips laten zien over hoe je niet alleen schermafbeeldingen beter kunt framen en samenstellen in Koikatsu Party, maar ook in elk spel met een fotomodus
Invoering
Dus je houdt van het personage dat je hebt gecreëerd? Alleen natuurlijk. We gaan allemaal houden van de karakters die we creëren. We koppelen er bepaalde persoonlijkheidskenmerken aan en (in ons hoofd) maak ze meer dan alleen een beeld om naar te kijken. Ze worden voor ons een volwaardig personage. Het enige probleem… is ervoor zorgen dat anderen het geheel van dat KARAKTER zien, in plaats van alleen maar een omhulsel. De manier waarop we dat doen is door middels afbeeldingen te laten zien wat we leuk vinden aan onze aangepaste karakters. Als je echter niet bekend bent met technieken met betrekking tot poseren en emoties of technieken met betrekking tot fotografie of kunst, Het kan zijn dat je uiteindelijk de verkeerde boodschap geeft over wie je karakter is. Ik leer je de basistechnieken en zelfs enkele tussenliggende technieken die je kunt gebruiken om je foto’s een stuk levendiger te maken. Technieken inclusief:
- Emoties beter begrijpen en hoe u deze kunt uiten op het gezicht van uw personages en hoe ze zich gedragen
- Inzicht in de basisprincipes van grotere en kleinere spiergroepen en hoe we ze gebruiken om ervoor te zorgen dat jouw houdingen meer gewicht krijgen, en ziet er natuurlijker / minder robotachtig uit
- Begrijpen wat wel en niet de belangrijkste focus van elke opname is en hoe we op natuurlijke wijze de aandacht kunnen brengen waar we die willen
- Kadrering begrijpen en hoe deze bijdraagt aan of afbreuk doet aan het algehele gevoel van een foto
Hoofdstuk 1: Meer menselijk ogende gezichtsuitdrukkingen creëren
Voor het geheel van deze volgende paar secties, Ik zal mijn eigen aangepaste karakter als model gebruiken om de verschillende ideeën en technieken die we gaan leren te demonstreren. Speciaal voor deze foto, laten we beginnen met iets simpels, zoals haar er gelukkig uit laten zien. Om dingen snel en gemakkelijk te maken, we beginnen met een kant-en-klaar exemplaar, vrolijk uitziende pose, met een standaard gezichtsuitdrukking
Het is op zijn best saai en in het slechtste geval griezelig? Maar waarom? Nou, omdat je het leuk vindt of niet, jouw foto's, of ze nu goed of slecht zijn, zal de kijker onmiddellijk iets laten denken of voelen. Met ons karakter dat zo'n energieke pose heeft, maar zo'n blanco of zelfs serieus ogende gezichtsuitdrukking, het creëert een zeer schokkende ontkoppeling waarbij onze geest helemaal niet kan vertellen welke emotie ze voelt. Dit zorgt ervoor dat we ons ongemakkelijk voelen in wat bekend staat als “De griezelige vallei”.
Laten we het dan oplossen. Maar… Hoe? Welnu, door eerst dieper te begrijpen welke emotie we willen dat ons karakter uitdrukt. We moeten zo specifiek mogelijk zijn, omdat, vanuit artistiek oogpunt, wat betekent het om te zeggen “Zij is gelukkig”? Oké… blij met wat? Hoe blij, enz. dus weer, laten we specifieker zijn.
Ik wil dat ze er extatisch uitziet, dolblij, Misschien heeft ze net het schattigste ding ter wereld gezien en barst haar hart van vreugde. Laten we beginnen, dan.
Om het simpel te houden, we werken dus gewoon van boven naar beneden, Het eerste dat we gaan veranderen zijn haar wenkbrauwen
Ik heb gekozen voor een nerveuzer ogende wenkbrauwhouding, omdat als je naar een foto kijkt van iemand die dolgelukkig is en alleen al zijn wenkbrauwen er meestal banger of bezorgder uitzien. Dit komt omdat we overweldigd worden door welke emotie dan ook, ons gezicht heeft de neiging echt ineen te krimpen, verwringen, wat dan ook, om anderen ECHT te laten weten wat we ook voelen, we voelen het keer 10. Maar ik dwaal af, we lopen een beetje op de zaken vooruit. Laten we verder gaan met de ogen.
Opnieuw, we gaan voor een meer verfrommelde blik in plaats van haar originele, ontspannen ogende ogen. De harten helpen zeker veel, maar omdat haar ogen dat wel zijn (opnieuw) meer verkreukeld, het lijkt erop dat ze de emoties die ze voelt nauwelijks kan beheersen of behouden. Vervolgens de mond.
Hm. Het ziet er bijna hetzelfde uit als de vorige foto en dat is precies het probleem. Het is niet expressief genoeg, vooral niet voor een emotie als extase, dus laten we haar een bredere kijk geven, meer open glimlach.
Ziet er zoveel beter uit dan waar we mee begonnen, Rechtsaf? Het komt omdat bijna elk deel van het lichaam emoties uitdrukt en we dus goed moeten nadenken over wat elk deel zegt en wat ze allemaal zeggen., wanneer ze met elkaar gepaard zijn. Wat bedoel ik hiermee? Laten we eens kijken wat er gebeurt als ik precies dezelfde pose gebruik die we gebruikten om haar er extatisch uit te laten zien, maar deze keer, we zullen haar gezichtsuitdrukking veranderen.
Ze ziet er nu echt gefrustreerd uit, Rechtsaf? Laten we het wat subtieler maken door alleen de ogen en mond te veranderen van de originele foto.
Nu ziet ze er erg zenuwachtig of bezorgd uit. Dat is wat we leren, in dit hoofdstuk; de kleinste aanpassingen kunnen ervoor zorgen dat een foto een HEEL andere betekenis krijgt en dus, we moeten nadenken over alle kleine details en hoe ze elkaar beïnvloeden.
Het helpt veel om naar verschillende schetsboeken te verwijzen, kunstboeken, tekenlessen of bestudeer zelfs een beetje over menselijke emoties en hoe we ze fysiek uiten om de verschillen in sterkere of subtielere emoties te zien. Het belangrijkste dat ik je echt wil doordringen is het idee dat we emoties niet alleen via één enkel lichaamsdeel of spiergroep uiten., maar dat ons HELE lichaam samenwerkt om te laten zien hoe we ons voelen. Dit brengt ons naar onze volgende sectie.
Hoofdstuk 2: Poses er minder stijf uit laten zien
We hebben dus de basisbeginselen besproken over hoe je ons personage er levendiger uit kunt laten zien met zijn gezichtsuitdrukkingen. Laten we nog een stap verder gaan, nu, en stel ze handmatig in. Als je alleen maar een snelle momentopname van je personage zoekt, Wat is er dan mis met het gebruik van een vooraf gemaakte pose? We zullen, Niets. In feite, bij veel games kan de gebruiker ALLEEN vooraf gemaakte animaties en poses gebruiken, in fotomodus. Vooraf gemaakte poses zijn niet slecht, maar als je de tools hebt om er zelf een te maken, waarom zou je ze niet gebruiken?? Het zal veel tijd en moeite kosten om je eigen pose helemaal opnieuw te maken, maar het zal zoveel meer persoonlijkheid en flair aan je foto toevoegen. Zodra je de kneepjes van het vak echt begint te leren, je kunt je opname ook perfect met de hand maken, zodat je precies kunt zeggen wat je wilt, in plaats van het punt slechts grofweg over te brengen.
Laten we beginnen, dan. Voor deze foto, Ik wil dat mijn personage een behoorlijk cliché doet, schattige anime-pose. Misschien knipoogde ze terwijl ze een vredesteken voor haar gezicht hield. Oké, Laten we het uitproberen.
Wauw. Dit ziet er gewoon helemaal niet goed uit. Haar gezichtsuitdrukking ziet er goed uit, maar waarom ziet dit er gewoon vreselijk uit? Wat is er mis mee? We zullen… alles. Ze toont ons geen aandacht en haar pose ziet er erg stijf uit, onnatuurlijk en zelfs ongemakkelijk. Ik wilde dat ze eruitzag alsof ze plezier had en een schattige pose voor ons, de kijker, aannam. Op zijn best, het lijkt erop dat iemand buiten het scherm haar heeft verteld deze pose te doen en dat ze het alleen met tegenzin doet. In het slechtste geval, ze ziet eruit als een mannequin die zo met de hand is geposeerd, volkomen levenloos. Die stijve en levenloze houding gecombineerd met een vrolijke uitdrukking geeft ons dat weer “Griezelige vallei” kijk dat we proberen te vermijden. Dus hoe kunnen we het oplossen??
Nou, er is eerlijk gezegd een TON die gerepareerd moet worden. We gaan ons geen zorgen maken over haar gezichtsuitdrukking, eerlijk gezegd, het werkt. Dit is geen openhartig schot, het is een geposeerde opname, dus haar gezichtsuitdrukking is prima, ziet er wat geforceerd uit. Omdat dit een geposeerde foto is en we willen dat ze speciaal voor ons poseert, laten we haar haar torso en hoofd naar ons laten draaien.
Dat ziet er een klein beetje beter uit, maar er ontbreekt nog steeds iets cruciaals: gewicht. Onze lichamen zijn zwaar en vallen dus naar de grond, tenzij we ze tegenhouden, met behulp van onze spieren en/of ledematen of we leunen ergens tegenaan. Laten we hier meer gewicht toevoegen door haar torso naar de grond te kantelen
Oké. Niet slecht, maar weet je wat ook veel gewicht in de schaal legt? Onze hoofden. Laten we meer gewicht toevoegen door haar hoofd naar de grond te kantelen, te.
Zien? De pose is al een stuk levendiger en interessanter om naar te kijken. We zijn nog niet klaar, hoewel. Elk deel van ons lichaam heeft gewicht en dus, dat moeten we tot uitdrukking brengen, op de foto. We beginnen met haar rechterarm.
Ziet er goed uit, maar wat heb ik veranderd? Nou eerst, we moeten begrijpen dat we, als mensen, zijn van nature erg lui en zullen altijd de minimaal benodigde inspanning willen leveren. Daarom, als we onze armen bewegen, we willen natuurlijk de grotere spiergroepen zoals onze schouders gebruiken om het meeste werk te doen, terwijl onze onderarmen iets minder werk doen en onze polsen nog minder.
Dus dat is precies wat ik met haar arm deed, om de pose natuurlijker te laten aanvoelen. Ik bewoog haar arm, waarbij ze haar binnenschouder het meest gebruikt, dan haar buitenste schouder om haar arm dichtbij haar gezicht te brengen. Hierdoor kan haar onderarm minder inspanning leveren en voor haar pols (de kleinste spiergroep hier) om bijna lui gewoon haar hand voor haar gezicht te laten bungelen.
Laten we hetzelfde doen met haar linkerarm. We zullen haar als een soort vuist op haar heup laten gebruiken “ankerpunt” om haar onderarm omhoog te houden, terwijl ze haar binnenste schouder gebruikt om het grootste deel van het gewicht te dragen, de pols helpen de arm te dragen.
Merk op dat het een vrij subtiel verschil is, maar het zorgt er nog steeds voor dat deze laatste opname er veel interessanter en levendiger uitziet dan de vorige. Onze hersenen merken deze kleine verschillen op, of we ons er nu bewust van zijn of niet, en daarom is het zo belangrijk om op de kleine details te letten. De kleinste aanpassingen kunnen soms de grootste verschillen maken. We zijn nog steeds niet klaar, hoewel. Haar benen zien er nog steeds een beetje onnatuurlijk uit.
Laten we wat we hebben geleerd in gedachten houden, maar onthoud ook dat we natuurlijk veel gebruik zullen maken van momentum, om delen van ons lichaam te bewegen. Met het been in die specifieke pose, het heeft niet zoveel zin dat ze ALLEEN haar onderbeenspieren zou gebruiken om haar been op te tillen. Ze zou veel waarschijnlijker de spieren in haar bilspieren gebruiken, haar hele dij en zelfs haar kuit en enkel om dat been achter haar omhoog te laten stuiteren, dus laten we daarmee doorgaan.
Geweldig. We laten ook haar been iets zakken, bij het kalf, omdat zo'n actie veel energie en spiergebruik vereist, wat betekent dat het te moeilijk is om snel uit te voeren, dat is de look waar we voor gaan; alsof ze ons met een camera zag en snel in deze schattige kleine pose terechtkwam, zonder veel nadenken of moeite. Over stuiteren gesproken…
Laten we haar hele figuur een beetje naar voren kantelen en dat rechterbeen naar voren brengen om haar zwaartepunt rechter en evenwichtiger te maken. We laten haar ook op haar tenen staan om deze opname meer actie te geven. We willen dat onze foto's eruit zien als een stilstaand beeld uit een video of alsof we het perfecte moment hebben vastgelegd, in actie. Een goede manier om te controleren of je dat deel begrijpt, is door het karakter van het personage te visualiseren en mentaal te controleren “Actielijn”. Wat is een actielijn?
Hoofdstuk 3: Inlijstend deel 1: Actielijn
Oké, dus we hebben de basisbeginselen besproken van hoe je je personage er levendiger uit kunt laten zien, en hopelijk heb je een idee waardoor je personage zich levendiger kan voelen. We zijn NOG STEEDS nog niet klaar, hoewel. Eén ding dat we moeten controleren, is wat bekend staat als ons karakter “actie lijn”. Dit doen we door een denkbeeldige lijn te tekenen, vanuit ons huidige perspectief, gaande van de bovenkant van het hoofd van het personage naar beneden richting zijn voeten, terwijl ze in het midden van hun figuur blijven. Als we ons werk goed doen, deze lijn zou een merkbare kromming moeten hebben en misschien zelfs een paar verschillende rondingen, afhankelijk van hoe ver weg en geanimeerd we willen dat ze eruit zien.
Laten we de eerste afbeelding uit het vorige hoofdstuk terughalen en de actielijn ervan bekijken
Het is bijna helemaal recht, Rechtsaf? Dat is een belangrijke reden waarom die foto er zo plat en saai uitziet. Laten we eens kijken naar de actielijn van de foto van de vaste houding.
Het heeft een stuk meer kromming, Rechtsaf? Maar het is nog steeds niet zo interessant. Dus hoe kunnen we het er interessanter laten uitzien en haar pose er geanimeerder en levendiger uit laten zien? Simpelweg door de hoek te veranderen. Laten we eens kijken wat ik bedoel.
Die actielijn heeft VEEL meer kromming, nu. De foto ziet er over het algemeen ook veel leuker uit, nietwaar? Het komt omdat ze nu een zeer levendige houding heeft en haar actielijn veel meer geaccentueerd is. Dat hebben we bereikt door de camera naar een hoek te bewegen waarbij de beweging misschien iets minder prominent is, maar ze een groter deel van het scherm in beslag neemt, waardoor de actielijn meer terrein moet bestrijken. Het is een leuke kleine cheat om voor betere actielijnen te zorgen. Een ander klein trucje om te helpen met actielijnen is door de camera in een meer overdreven hoek te draaien, door de bovenkant van haar hoofd en de rest van haar lichaam in veel verschillende delen van het scherm te plaatsen. Wachten, secties? Je bedoelt zoiets als de regel van derden?
Hoofdstuk 3: Inlijstend deel 2: Regel van derden
Oké, laatste mooie term die ik zal gebruiken, in deze gids. Dus wat is de regel van derden? Het is een van, zo niet de belangrijkste vuistregels voor compositie. Het is het idee om een foto op te delen in een 3×3 raster en kijk vervolgens waar de aandacht van de kijker op is gericht. Ideaal, Wat ook de hoofdfocus van de afbeelding is, mag zich niet direct in het middelste vierkant van dit raster bevinden. Wij willen dat het ergens anders is. Laten we naar een voorbeeld kijken, met behulp van de afbeeldingen uit Chapter 2 (let niet op mijn slechte rastertekenvaardigheden, mijn punt blijft staan).
Merk op hoe onze belangrijkste focus (haar gezicht) bevindt zich niet in het centrale vierkant, maar in het bovenste middelste vierkant? Dit is waar ik naar verwijs. De compositie op deze foto is echter nog steeds niet zo goed. Ons onderwerp bevindt zich nog steeds perfect in de middelste kolom van het frame, waardoor we een hele linker- en rechterkolom dode ruimte overhouden. Lege ruimte, in kunst, verwijst naar elk gebied waar niets aan de hand is of waar niets interessants is om naar te kijken. Dode ruimte KAN opzettelijk worden gebruikt, om foto's te maken die eenzaam aanvoelen of een onderwerp laten zien dat er klein maar in het algemeen uitziet, je wilt zo min mogelijk dode ruimte hebben. Laten we nog eens naar de laatste foto uit het vorige gedeelte kijken om een betere compositie te zien, volgens de regel van derden.
Zien? Onze belangrijkste focus op deze foto, haar hoofd, bevindt zich meestal in de bovenste midden- en rechterbovensecties van het frame. Niet alleen dat, maar ook door de camera in te zoomen, we laten haar meer van het frame in beslag nemen, waardoor we veel meer dode ruimte kunnen elimineren, terwijl je maar één onderwerp hebt.
Hoofdstuk 3: Inlijstend deel 3: Camera hoek
De laatste kadreringstruc die we hebben gebruikt om de laatste opname er mooier uit te laten zien, is simpelweg waar we de camera hebben geplaatst en hoe we hem in een bepaalde hoek hebben geplaatst. Op een basisniveau, als je wilt dat iets er schattiger uitziet, Zet de camera hoger, naar beneden kijken om het onderwerp iets kleiner te laten lijken. Ik wil dat het personage imposanter wordt? Zet de camera lager, omhoog kijken om het onderwerp groter te laten lijken. Wil dat de opname intiemer of serieuzer aanvoelt? Plaats de camera dichter bij het personage(s) om ons te maken (de kijker) het gevoel hebben dat we bij hen zijn. Wil het tegenovergestelde effect? Beweeg de camera verder naar buiten, zodat het lijkt alsof zelfs de kijker ons onderwerp geen gezelschap geeft. Het is allemaal niet zo zwart-wit, hoewel. Er zit veel meer subtiliteit in dan dat, maar we zijn hier alleen om de basis te bespreken. Laten we wat foto's maken van wat we tot nu toe hebben geleerd, en laten we eens kijken wat elke foto is “zegt”.
Deze foto zegt dat zij het is, alleen in de karaokekamer. Een beetje verdrietig…
Op deze foto staat dat jullie alleen met zijn tweeën zijn, in deze karaokekamer. Hoe romantisch.
En deze foto zegt “Als je mij verveelt, Ik ga HEEL boos zijn. Begrijp je?”
We zullen… Begrijp je? Met slechts zeer minimale aanpassingen aan haar pose, we konden allerlei verschillende dingen zeggen over wie dit personage is. Bijna uitsluitend door simpelweg de camera te bewegen, we lieten ons karakter een eenling lijken, dan als een schattige liefdesbelang, en dan in iemand die ons misschien in elkaar slaat.
Hoofdstuk 4: Recensie en Outro
Nu we het einde van deze gids bereiken, Ik hoop dat je je ogen bent gaan trainen om op te merken wat op een foto moet worden verbeterd en wat er goed uitziet. Laten we het op de proef stellen met een paar voorbeeldfoto's. Kijk of je kunt vinden wat er mis is met de eerste foto en dan zullen we zien dat het verbeterd is, op de tweede foto.
Eerste foto:
Gezichtsuitdrukkingen: Goed
Poseren: Geweldig
Framing en camerahoek: Saai
Eerste foto opgelost:
De kadrering is aangepast, zodat deze foto meer een verhaal vertelt. “Je bent zojuist betrapt, gluren naar de punkmeisjes”.
Tweede foto:
Gezichtsuitdrukking: Geweldig
Poseren: Vreselijk
Framing en camerahoek: Gemiddeld
Tweede foto opgelost:
Een betere kadrering en haar overdreven pose benadrukken echt hoeveel ze worstelt met die laptop
Derde foto:
Gezichtsuitdrukking: Saai
Poseren: Goed
Framing en camerahoek: Goed
Derde foto opgelost:
Een glimlach is prima genoeg, maar met een karakter dat zo'n levendige en opvallende uitstraling heeft, het komt niet echt overeen. Waarom maak je het niet leuker door haar iets te laten doen, zoals een knipoog en een kus?
En met dat korte testje, mijn tijd hier is om. Ik hoop dat je zelfs maar iets meer over kunst hebt kunnen leren, met deze gids. Als jij deed, ga dan naar buiten en begin met het maken van enkele foto's of schermafbeeldingen. Hel, stuur een paar van je screenshots mijn kant op. Ik zou graag je personages zien en zou het ook niet erg vinden om feedback te geven. Kunst draait dus nogmaals om expressie, ga eropuit en druk jezelf uit!
